Budowniczym obecnej świątyni parafialnej był proboszcz ks. Jan Kłos.
Projekt wykonał achitekt Teodor Talawski, w stylu neogotyckim, nadwiśladzkim, trzynawowy,
na planie krzyża rzymskiego. Boczne nawy są niższe od środkowe. Wymiary koścoła wynoszą 37m długości
i 22m szerokości w nawie krzyżowej. Szerokość nawy głównej 8m, bocznych 4m. Sklepienie unosi
się na wysokość 16 metrów. Wysokość obiektu wynosi; fasady 27m, wieży 22 i krzyża 4.15m.
Kościół został wyposażony w trzy piękne, neogotyckie ołtarze.
W drzewie wykonano je we Lwowie,
natomiast piękne figóry Świętych rzeźbione w Turolu.
Pierwsze malowane kościła miało miejsce w latach 1927 - 28,
przez artystę malarza, Juliana Krupskiego ze Lwowa. Drugiego malowania i odnowienia pierwszych obrazów biblijnych, na ścianach
wewnętrznych kościła, z nową ornamentą sufitu i filarów, dokonanych w latach 1979 - 1980,
malarz Zygmunt Wiglusz z Krakowa oraz miejscowych malarz Mieczysław Burda. W latach 2002 - 2006
podjęło liczne prace przy odnawianiu Domu Bożego z myślą o jubileuszu 100-lecia konsekracji.
Rozpoczeło od konsekracji kamienia podmurówki kościoła, a następnie wyłżeniem chodników kostką brukową,
w ilości 800 m2, firmy MARBET Marii Grzesiakowskiej z Brzostku. Odkryto uszkodzony podczas działań wojennych witraż z ornamętykom liściastą, podświetlający główny ołtarz. Renewację witraża przeprowadziła Huta Szkła w Jaśle. Przebudowie poddane zostało prezbiterium z ołtarzem soborowym, według projektu profesora
Politechniki Krakowskiej dra Andrzeja Kadłuczki. Ołtarz i ambonkę
z granitu chińskiego, posadzkę z marmuru portugalskiego, oraz grannitowe schody wejściowe, wykonała firma kamieniarska Kazimierza
Wolskiego z Mizernej k. Czorsztyn. Polichromę wnętrza odnowił
artysta Mieczysław Burda. On też przeprowadził renowację ołtarzy: głównego i Matki Bożej.
Ważnym elemętem w tych pracach było rusztowanie, które powstało i znikło pod fachowym okiem mistrza ciesielskiego Wojciecha Marszałka.
Generalnemu remontowi poddane zastały również organy, które
zasługują na szczególną uwagę. Pochodzą one z 1891 roku. Jest to
instrumęt 9 głosowy o frakturze mechanicznej, firmy Jana Śliwińskiego ze Lwowa. Celem powiększenia chóru muzycznego, dokonano przesunięcia instrumętu i wymieniono dmuchawę oraz główny miech.
Pracę tę przeprowadziła firma Krzysztofa Jakubowskiego z Wieprza k. Żywca.
Renowacji poddano równiż mury zewnętrzne światyni a wieże
pokryte zostały taśmą miedzianą, w stylu CARO. Wieżę główną pokrywała firma blacharska Jacka Komperdy z Pieniążkowic.
Praca prowadził majster Krzysztof Świętek a pomagali mu miejscowi fachowcy; Mieczysław Wątroba, Władysław Bartuś, Tadeusz Piekarz,
Stanisław i Jan Matiaszewcy, Krzysztof Bartuś, Mateusz Papierniak i Łukasz Gierut.
Przy remoncie sygnaturki pracowała Firma Ciesielska Stefana Kośka,
a blacharskie roboty wykonali sami miejscowi fachowcy, którzy pracowali przy wieży głównej, pod nadzorem
Władysława Bartusia. Dwa krzyże zwieńczające wieżę, z materiału nierdzewnego, wykonał bardzo starannie mistrz Mieczysław Wątroba.
Pomagał mu Czesław Gorczyca, Jan Matiaszewski i Tadeusz Piekarz.
Wszystko na większą chwałę Bożą i pożytek wiernych.
